Koordynacja wzrokowo-ruchowa

Czym jest:

Koordynacja wzrokowo-ruchowa to zdolność zsynchronizowania (zgrania) ruchów z tym, co dostrzegamy wzrokiem.

Dzieci sprawność tę ćwiczą od urodzenia. Nie kształtuje się ona w odosobnieniu, ale

w całościowym rozwoju dziecka.

Dobra koordynacja ręki i oka jest niezbędna do wykonywania prostych, codziennych czynności, takich jak pisanie, rysowanie, ćwiczenia gimnastyczne czy czynności samoobsługowe.

Zaburzona czy prawidłowa?

Jej zaburzenia łatwo rozpoznać. Dzieci ze słabo wyćwiczoną koordynacją wzrokowo-ruchową charakteryzują się małą precyzją ruchów i przejawiają trudności podczas wykonywania prostych zadań takich jak: ubieranie się, prawidłowe chwytanie i rzucanie piłki, utrzymanie równowagi przy staniu na jednej nodze czy niechęci do wykonywania prac plastycznych.

Jak zauważyć czy dziecko ma problemy z koordynacją ręka-oko?

Zaburzenia koordynacji wzrokowo-ruchowej można zauważyć już u kilkumiesięcznych dzieci. Niemowlęta z takim zaburzeniem nie raczkują, lub zaczynają robić to późno, mają trudności z utrzymaniem równowagi w pozycji siedzącej i stojącej. Dzieci powyżej roku mogą nie być zainteresowane rysowaniem, przejawiać problemy z naśladowaniem ruchu

w linii prostej w pionie i poziomie, nie potrafią też narysować koła. Są to zazwyczaj dzieci, które mają spore problemy w zabawach manipulacyjnych. Wszystkie te objawy znacznie nasilają się w wieku przedszkolnym i szkolnym, gdy od dziecka zaczynają być wymagane określone czynności. W późniejszym okresie, zaburzeniom wzrokowo-ruchowym mogą towarzyszyć zaburzenia emocjonalne wynikające z problemów w kontakcie z rówieśnikami.

Jak ćwiczyć?.

Aby zapobiec problemom dziecka i ewentualnej terapii, możemy samodzielnie zadbać o to, by wyćwiczyć koordynację wzrokowo-ruchową dziecka. Często robimy to nieświadomie bawiąc się z dzieckiem.

Poniżej kilka podpowiedzi

•          zabawy z piłką, woreczkiem, które polegają na podrzucaniu, łapaniu, toczeniu do siebie nawzajem lub do celu;

•          rzuty do celu (np.kulkami do kosza,guzikami d pudełka);

•          samodzielne ubieranie poszczególnych części garderoby, zapinanie guzików;

•          robienie kulek z papieru;

•          lepienie z masy solnej;

•          układanie wieży z klocków;

•          układanie z patyczków: płotów, drabin, domów

•          przelewanie płynów z naczynia do naczynia;

•          wrzucanie ziarenek grochu lub fasoli do butelki z wąską szyjką;

•          sortowanie klocków według kolorów, kształtów, wielkości,

•          zapinanie pościeli;

•          układanie puzzli;

•          nawlekanie koralików;

•          jednoczesne malowanie obydwoma rękami na dużych powierzchniach;

•          tworzenie kompozycji z traw, liści, kamyków;

•          lepienie z plasteliny;

•          skakanie na jednej nodze, jak żabka, chodzenie na czworaka.

       Udanej zabawy!

                                                                                       Oprac. Agnieszka Leśniak-Stępień

                                                                                                                                                    Źródło: dziecisawazne